Vrouwe Justitia selectief ziend
Op de rol: 'Een paard wordt niet opeens zo mager', 28 augustus 2024. Een hobbyboer uit Dwingeloo werd aangeklaagd wegens ernstige verwaarlozing van zijn paarden, nadat een bezorgde inwoonster melding maakte van een dood veulen en een ernstig verzwakte merrie. De politie ondernam aanvankelijk geen actie, maar trof later een stervend paard aan dat moest worden geëuthanaseerd. "De flanken van het paard zijn ingevallen, de ruggengraat is zichtbaar. De dierenarts constateert een verhoogde hartslag, bleke slijmvliezen en zand in haar darmen." Door geen dierenarts in te schakelen, onthield Henk tinker Minnie de noodzakelijke zorg. Omdat Henk zelf in slechte gezondheid verkeert en de rechter hem 'niet als kwaadaardig' beschouwt, werd een geheel voorwaardelijke taakstraf van slechts 100 uur opgelegd. bron: rechtspraak.nl
Met uitspraken zoals deze wordt de indruk gewekt dat, net als bij het straffen van pedofielen, het leven van dieren en kinderen van weinig waarde is. Een van de belangrijkste redenen om strafbare feiten te bestraffen is toch om de samenleving te laten zien dat bepaald gedrag niet getolereerd wordt. Daarnaast kan een te milde aanpak herhaling in de hand werken, wat onaanvaardbaar is voor de maatschappij, maar helaas vaak voorkomt.
Rechters hebben de vrijheid om af te wijken binnen de kaders van de wet, terwijl zij tegelijkertijd een levenslange benoeming en een aanzienlijk salaris genieten. Neem het ontnemen van kiesrecht: hoe vaak is dit toegepast op mensen die bewust de samenleving schaadden door in het buitenland extremistische keuzes te maken en vervolgens terugkeerden?
Borgtocht is een mogelijkheid, maar wordt vrijwel nooit gebruikt in het Nederlandse strafrecht. Daarnaast heeft de officier van justitie (OvJ) de exclusieve bevoegdheid om te bepalen wat aan de rechter wordt voorgelegd. Zelfs als er overduidelijk bewijs is voor moord, kan het als doodslag worden gepresenteerd op basis van de keuze van de OvJ. Alleen het Openbaar Ministerie (OM) kan zaken aan de rechter brengen, dankzij het vervolgingsmonopolie. En opvallend genoeg is de overheid zelf niet strafrechtelijk aansprakelijk voor eigen handelen of nalaten, omdat zij immuun is voor vervolging.
Dit vervolgingsmonopolie zou onder democratische controle moeten vallen. De Minister van Justitie en Veiligheid zou bijvoorbeeld prioriteiten kunnen stellen, zoals het intensiever aanpakken van dierenmishandeling. Helaas blijft dit vaak achterwege.